ورم پا مچ پا در دوران بارداری

بستن بند کفش برای تان سخت تر از قبل شده است؟ باید ورم پا و مچ پا را مقصر بدانید. در این مطلب به عوامل تاثیرگذار در بروز اِدِم (یا همان ورم پا و مچ پا) و اقداماتی که می توان در خصوص آن انجام داد، اشاره می کنیم.

باید توجه داشت که در دوران بارداری، فقط شکم نیست که بزرگتر می شود. در این دوران ممکن است که کل بدن تان ورم خفیفی پیدا کند؛ خصوصا قوانین جاذبه سبب می شوند تا ورم در پاها و مچ پاها بیشتر بروز کند. میزان ورم ممکن است با توجه به ساعات روز (معمولا هنگام غروب افزایش پیدا می کند)، یا وضعیت هوا (هوای گرم تر، ورم بیشتری را در پی دارد) متغیّر باشد.

ورم پا و مچ پا در بارداری از چه زمانی آغاز می شوند؟

اِدِم در سه چهارم زنان باردار بروز می کند. معمولا بین هفته ی 22 تا 27 بارداری آغاز می شود و به احتمال زیاد تا هنگام زایمان با شما می ماند، جنبۀ خوب قضیه این است که به هر حال، به زودی شکم تان بزرگتر می شود و شما نمی توانید هیچ چیزی در زیر شکم تان را ببینید.

دلایل بروز ورم در پا و مچ پا در حاملگی

در دوران بارداری، اِدِم زمانی روی می دهد که مایعات بدن برای تغذیۀ خودتان و فرزندتان افزایش می یابد و در اثر افزایش جریان خون و فشارِ رحمِ در حال رشد بر رگ های لگن خاصره و بزرگ سیاهرگ (رگ بزرگی که در سمت راست بدن قرار دارد و خون را از اندام تحتانی به قلب باز می گرداند)، این مایعات در میان بافت ها جمع می شوند. این امر سبب می گردد تا این افزایش ضروری در حجم مایعات بدن را به صورت ورم تجربه کنید، به خصوص در ناحیۀ پا و مچ پا (و دست ها، که احتمالا آخرین باری که می خواستید انگشترتان را در بیاورید، متوجه آن شده اید). همچنین اضافه وزن سریع در بارداری سبب افزایش ورم پاها می گردد.

اِدِم و ورم پا در دوران بارداری

آیا ورم پا و مچ پا خطری در پی دارد؟

اگرچه تحمل اِدِم، کار راحتی نیست، به خصوص در انتهای روز که ورم به بیشترین میزان خود رسیده و شما تلاش می کنید که پاهای تان را به زور درون کفش بگنجانید، ورم خفیف پا و مچ پا که در ادم بروز می کند، بی خطر و کاملا طبیعی است. همچنین، اگر ورم نداشته باشید نیز امری طبیعی است (از هر چهار زن بارداری، یک زن خوش شانس ورم ندراد). با این حال، اگر دست یا صورت تان پف کرد و ورم آن پس از گذشت یک روز برطرف نشد (یعنی شب تا صبح، بهبود پیدا نکرد) حتما به پزشک مراجعه کنید.

ورم بیش از اندازه می تواند یکی از علائم پره اکلامپسی یا مسمومیت بارداری باشد. اما اگر چنین باشد با چندین نشانۀ دیگر همراه است (نظیر بالا رفتن فشار خون، افزایش سریع و ناگهانی وزن و وجود پروتئین در ادرار). اگر فشار خون و ادرار تان نرمال است (این موارد در هر یک از جلسات قبل از زایمان توسط پزشک چک می شوند)، دیگر دلیلی برای نگرانی وجود ندارد.

روش پیشگیری از ورم پا در دوران بارداری

از نشستن یا ایستادن طولانی خودداری کنید

اگر لازم است تا مدت زیادی سر پا بایستید، توصیه می شود که گاهی به خودتان استراحت بدهید و بنشینید. عکس این موضوع، اگر مدت طولانی در حالت نشسته مانده اید، حداقل هر یک ساعت یک بار، به مدت پنج دقیقه بلند شوید و راه بروید.

پاهای تان را بالا نگه دارید

در صورت امکان، زمانیکه نشسته اید پاهای خود را بالا نگه دارید. بالا گرفتن پاها برای هیچ کسی به اندازۀ یک زن باردار توجیه پذیر نیست.

بر پهلو بخوابید

اگر قبل از این به پلو نمی خوابیده اید، توصیه می شود که از این پس، بر پهلو (ترجیحا سمت چپ) بخوابید؛ چنین وضعیتی، سبب بهبود عملکرد کلیه ها می شود و درنتیجه ضایعات بدن و ورم بهتر دفع می گردد.

تحرک داشته باشید

دست به کار شوید و برخی از ورزش های مناسب بارداری نظیر پیاده روی را انجام دهید (که سبب بهبود گردش خون می گردد). یا اگر پزشک متخصص تان اجازه می دهد، شنا کنید؛ فشار آب، مایعات را از بافت های بدن به درون رگ ها می راند که در نهایت به کلیه ها وارد و از راه ادرار دفع می شود.

درخصوص ورزش در بارداری بیشتر بخوانید.

از پوشیدن جوراب یا جوراب شلواری های تنگ یا کش دار خودداری کنید

هدف این است کاری کنید که خون و مایعات تا حد امکان آزادانه در بدن گردش کنند و جا به جا شوند. آن جوراب هایی که دور پای تان خط و نشان برجا می گذارند احتمالا زیادی تنگ هستند.

کفش هایی راحت به پا کنید

به خصوص هنگامی که بیرون از منزل هستید، کفش های راحت به پا کنید (در هر حال، آن کفش های پاشنه دار و پشت بندیِ جذاب، فعلا اندازۀ پای تان نیستند). کفش های طبی بپوشید یا زیره های طبی درون کفش تان قرار دهید تا هم پاهای تان راحت تر باشد و هم درد پا و کمر ناشی از بارداری کاهش پیدا کند. به محض رسیدن به خانه، کفش های تان را عوض کنید و دم پایی هایی نرم بپوشید.

جوراب های مخصوص بپوشید

جوراب شلواری های بلند طبی (که جای بیشتری برای شکم دارند) بپوشید، یا جوراب های طبی که تا بالای زانو یا ران می رسند و کش بالای شان زیاد تنگ نیست (اگر مدام گرم تان است، این جوراب های کوتاهتر گزینۀ مناسب تری هستند). صبح، قبل از شروع ورم پاها، این جوراب ها را بپوشید تا بهترین کارایی را در طول روز داشته باشند.

مقدار زیادی آب بنوشید

دفع مایعات اضافی بدن از طریق نوشیدن مایعات، امری عجیب به نظر می رسد؛ اما روزانه بین 8 تا 10 لیوان آب مصرف کنید تا بدن تان از سدیم اضافی و دیگر ضایعات خلاص شود و میزان ورم پاها به حداقل برسد.

حواس تان به نمکدان توی دست تان باشد

کاهش بیش از اندازۀ نمک مصرفی مجر به افزایش ورم بدن می شود، پس توصیه می شود که مصرف نمک را به طور کامل قطع نکنید. اما درست مانند همۀ چیزهای دیگر، بهتر است در مصرف نمک میانه رو باشید و تنها به اندازۀ طعم دار کردن غذا از آن استفاده کنید.

دلیل دیگر تنگی کفش های تان؛ رشد پا

افزون بر ورم پا، عامل دیگری در تنگ شدن کفش ها نقش دارد: نظیر دیگر لیگمان های (رباط) بدن، لیگمان های پا نیز تحت تاثیر هورمون های بارداری، شل می شوند و این سبب می گردد تا استخوان ها کمی از هم باز شوند.

اگر به همان کفش های قدیمی تان بچسبید، پاهای تان اذیت می شوند. بعد از گذشت چند ماه، ورم و وزن بدن کاهش می یابد (در اغلب موارد). اما با اینکه مفاصل و لیگمان ها تنگ تر و فشرده تر می شوند، پاها همچنان کمی بزرگ باقی می مانند و تمام فضای کفش را پر می کنند.

منبع: www.whattoexpect.com

مترجم: ملوک دانشمند