هفته بیست و ششم نوزاد هفته ی سوم از ماه ششم زندگی نوزادان است.
هفته بیست و ششم رشد نوزاد
هنگامی که به نوزاد خود با قاشق غذا می دهید، ممکن است قاشق را از دست تان بگیرد یا غذاها را از بشقاب شما بردارد. با این کارها او نشان می دهد که برای خوردن غذاهای انگشتی آمادگی دارد. نوزاد شما ممکن است اشتهای زیادی داشته باشد، اما دندان های زیادی برای خوردن ندارد. بنابراین بهتر است غذاهایی را به او بدهید که بتواند با لثه، آن ها را بجود یا به راحتی در داخل دهانش حل کند.
می توانید به او سرلاک یا تکه های کوچکی از موز، آووکادو، انبه یا پنیر نرم بدهید. با بزرگ تر شدن نوزاد، تکه های کوچکی از هر آن چه که می خورید را به او بدهید. برای کاهش خطر خفگی به هنگام غذا خوردن، نوزاد خود را روی صندلی غذا بنشانید و در حالتی که به صندلی ماشین یا کالسکه لم داده است، از غذا دادن به او اجتناب کنید.
زندگی شما: برای خودتان وقت بگذارید
برای بیشتر والدین، آخرین اولویت خودشان هستند. مراقبت از نوزاد، سر کار رفتن و اداره ی خانه، همگی در اولویت های اول آن ها قرار دارد. اما در اولویت قرار دادن خودتان اهمیت زیادی دارد، چرا که اگر چنین نباشد، مراقبت از بقیه زندگی تان، سخت تر خواهد شد و مانند این است که بخواهید ماشینی را بدون سوخت برانید.
از آنجایی که نمی توانید ساعاتی را به شبانه روز خود اضافه کنید، سعی کنید نگاه دوباره ای به وظایف خود بیندازید. از خودتان بپرسید که از انجام چه کارهایی می توانید صرف نظر کنید، برای نمونه مجبور نیستید همیشه خانه را تمیز نگه دارید. روش دیگر برای یافتن زمان اضافی، این است که راه های صرفه جویی در زمان های مورد نیاز برای فعالیت های روزانه را بشناسید. بهتر است پیشنهاد کمک اطرافیان را بپذیرید و در صورت لزوم، حتی از آنها درخواست کمک کنید.
مشارکت همسرتان در نگهداری از نوزاد، می تواند فشار زیادی را از روی دوش شما بردارد. سپردن نوزاد به مهد کودک نیز می تواند کمک زیادی برای شما باشد.
در برنامه ی روزانه ی خود حتما انجام فعالیتی مختص خودتان، مانند کلاس ورزش یا خوردن نهار با یکی از دوستانتان را بگنجانید.
فهرستی از فعالیت های مورد علاقه ی خود را که با به دنیا آمدن فرزندتان آن ها را کنار گذاشته اید (مانند کتاب خواندن، بافندگی، وبلاگ نویسی) را تهیه کنید و آن ها را در هر زمانی که پیدا می کنید، انجام دهید.
با والدین دیگر صحبت کنید و از آن ها در رابطه با مدیریت زمان و این که چگونه زندگی را راحت می گذرانند، صحبت کنید.
نکاتی در رابطه با مراجعه به مرکز اورژانس
در چه مواردی باید به مرکز اورژانس مراجعه کرد؟
احتمال این که در دوران شیرخوارگی نیاز به مراجعه به مرکز اورژانس وجود داشته باشد، بسیار کم است. از جمله دلایلی که ممکن است نوزاد به اورژانس نیاز پیدا کند، عبارتند از: واکنش شدید آلرژیک، انسداد روده یا حمله ی خطرناک آسم. همچنین هر چه نوزاد کنجکاوتر و پر جنب و جوش تر باشد، احتمال بلعیدن یک شیء یا افتادن از بلندی و صدمه دیدن و ایجاد بریدگی که به بخیه نیاز داشته باشد، بیشتر خواهد بود.
در صورتی که به هر دلیلی نوزاد در تنفس دچار مشکل شود یا دچار شوک آنافیلاکتیک (شوک ناشی از آلرژی) شود یا به نظر برسد که دچار ضربه ی مغزی شده است (پس از سقوط بی توجه باشد یا در سرش به جای برآمدگی، گودی ایجاد شود) بی درنگ با اورژانس تماس بگیرید. در موارد دیگر می توانید با پزشک نوزاد تماس بگیرید. با این حال اگر در مورد بردن نوزاد به اورژانس مطمئن نیستید، تردید نکنید و او را به اورژانس ببرید.
چگونه باید برای موارد اورژانسی آمادگی داشت؟
قبل از اینکه مورد اورژانسی اتفاق بیفتد، باید از مکان نزدیک ترین مرکز اورژانس (ترجیحا در بیمارستان کودکان) و مسیر رسیدن به آنجا اطلاع داشته باشید. کارکنان اورژانس از شما خواهند خواست تا چند فرم را پر کنید، بنابراین بهتر است همیشه اطلاعات بیمه و نام و شماره ی پزشک نوزاد را به صورت مکتوب به همراه داشته باشید.
چگونه می توان نوزاد را در طول معاینه آرام نگه داشت؟
به نوزاد خود نشان دهید که آرام هستید و همه چیر تحت کنترل است (حتی اگر در واقع چنین احساسی نداشته باشید). دادن قوت قلب نیز دارای اهمیت است، اما نباید در این رابطه زیاده روی کرد. نوزاد شما نیاز به اندکی دلداری دارد و توجه زیاد باعث ایجاد اضطراب در او خواهد شد.
هنگام مراجعه به مرکز اورژانس، با خود پوشک، لباس برای تعویض، تعدادی از کتاب ها یا اسباب بازی های مورد علاقه نوزاد و غذا برای یک یا دو وعده را به همراه ببرید. هنگام پذیرش، در رابطه با تغذیه ی نوزاد در زمان انتظار سوال کنید (به عنوان مثال،در صورتی که نوزاد به تازگی غذا یا شیر خورده باشد، ممکن است برای انجام نوع خاصی از اشعه ایکس، مدت زمان بیشتری را منتظر بمانید).
