هفته چهل و هفتم نوزاد

هفته چهل و هفتم نوزاد آخرین هفته از یازده ماهگی نوزاد شما است و پس از اتمام این هفته، کودک شما وارد یک سال می شود.

هفته چهل و هفتم رشد نوزاد

اگر نوزاد شما تاکنون شروع به راه رفتن نکرده است، به زودی قادر خواهد بود تا اولین قدم های مستقل خود را بردارد. (البته برخی از نوزادان تا 18 ماهگی شروع به راه رفتن نمی کنند.)

شما می توانید با ایستادن یا زانو زدن در جلوی نوزاد و دراز کردن دستان خود، او را تشویق کنید تا قدم بردارد. همچنین می توانید هر دو دست او را بگیرید تا به سمت شما گام بردارد. بیشتر نوزادان در مراحل اولیه ی قدم برداشتن، برای حفظ تعادل، دست های خود را به سمت بیرون نگه می دارند، آرنج های خود را خم می کنند، پاها را به سمت بیرون می چرخانند، شکم خود را جلو می دهند و باسن را عقب تر نگه می دارند.

در این مرحله از رشد نیز لازم است تا محیط اطراف نوزاد ایمن باشد تا بتواند مهارت های جدید خود را تمرین کند. نکات ایمنی نوزادان را رعایت کنید و هرگز از کودک خود غافل نشوید. همچنین همیشه دوربین خود را برای ثبت لحظات تکرار نشدنی آماده نگه دارید.

برای مشاهده انواع محافظ کودک اینجا کلیک کنید.

برای دیدن انواع زانو بند نوزاد روی قسمت رنگی کلیک کنید.

زندگی شما: غلبه بر نگرانی های مادرانه و پدرانه

تقریبا همه ی مادرها و پدرها گاهی اوقات در مورد کیفیت انجام مسئولیت های خود نگران می شوند. سعی کنید به احساس درونی خود اعتماد کنید، اما این نکته را نیز به یاد داشته باشید که بیشتر مهارت (و اعتماد به نفس) شما از طریق تجربه و آموزش به دست می آیند. هر کسی ممکن است اشتباه کند و همین امر هم باعث یادگیری بهتر می شود.

هرگاه در رابطه با کاری که انجام می دهید شک داشته باشید، از دیگران سوال کنید یا در مورد آن جستجو کنید. با گذشت زمان، اعتماد به نفس شما نیز درباره ی توانایی های خودتان در تشخیص نیازهای نوزاد و برطرف کردن آنها، افزایش خواهد یافت. ممکن است نگرانی های شما هرگز به طور کامل از بین نروند، اما این نگرانی ها نیز بخشی از نقش والدینی شما هستند.

یک روش بسیار خوب برای گرفتن پشتیبانی و رفع استرس مادرانه یا پدرانه، این است که در گروه های ویژه ی مادران یا پدران عضو شوید. در این گروه ها شما با والدینی آشنا می شوید که نگرانی ها و تردیدهای مشابهی دارند. شنیدن و مشاهده ی دلواپسی ها، نگرانی های و سپس تجربه های دیگران، می تواند برای تصمیم گیری های شما مفید باشد.

اگر به نظرتان همه ی آن ها، مادر و پدرهای بی نقصی هستند، حتما آن ها را به قدر کافی نشناخته اید. برای آشنایی بیشتر با والدین دیگر، بهتر است با آن ها بیشتر مراوده کنید تا متوجه شوید که هر کدام از والدین حتما نقاط ضعفی دارند.

نکاتی در رابطه با آبله مرغان

احتمال ابتلای نوزاد به آبله مرغان چقدر است؟

هرچند احتمال کمی دارد ولی همه ی نوزادان ممکن است به آبله مرغان مبتلا شوند. بنابراین بهتر است علایم این بیماری را بشناسید. مراقب برجستگی های قرمز رنگ در بدن نوزادتان باشید، به خصوص اگر کودک شما در تماس با کودک دیگری که مبتلا به آبله مرغان بوده است، قرار گرفته باشد. (معمولا 10 تا 21 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس، علایم آن ظاهر می شوند.)

در صورت ابتلای نوزاد به آبله مرغان، جوش های خارش دار و برجستگی های قرمز رنگی به وجود می آیند که ابتدا تاول های شفاف و پر از مایعی با پایه ی صورتی و سپس پوست های قهوه ای خشک، ایجاد می کنند. این برجستگی ها ابتدا بر روی تنه و پوست سر به وجود می آیند و سپس در ناحیه ی صورت، بازوها و پاها گسترش می یابند. از علایم دیگر آبله مرغان این است که کودک خیلی خسته به نظر می رسد، اشتهای او کم می شود و تب با درجه ی پایینی خواهد داشت.

برای مشاهده انواع تب سنج روی قسمت رنگی کلیک کنید.

در صورت ابتلای نوزاد به آبله مرغان چه باید کرد؟

شما می توانید با پزشک مشورت کنید، هرچند در صورتی که نوزاد مشکل سلامتی دیگری نداشته باشد، این بیماری پس از طی دوره ی خود از بین خواهد رفت. برای جلوگیری از عفونت (و زخم)، با کوتاه کردن ناخن ها و جلوگیری از خراشیدن یا برداشتن نقاط برجسته، به التیام زخم ها کمک کنید.

برخی از والدین به نوزاد خود دستکش پنبه ای می پوشانند. با بردن نوزاد به یک حمام خنک و مخلوط کردن آب وان با جوش شیرین یا جو دو سر و استفاده از لوسیون کالامین پس از حمام، می توانید خارش محل زخم ها را برطرف کنید. با مشورت و تجویز پزشک، تب نوزاد را با استفاده از استامینوفن از بین ببرید (اما هرگز از آسپرین استفاده نکنید).

در صورتی که علایم آبله مرغان شدیدتر از آنچه که تصور می کردید، باشد (مانند وجود زخم های زیاد یا وجود آبله در داخل دهان و چشم ها)، تب نوزادتان برای چندین روز ادامه یابد، یا اگر پوست نوزاد متورم، حساس یا بسیار قرمز شود، به پزشک مراجعه کنید.

اگر نوزاد شما سیستم ایمنی ضعیفی دارد و فکر می کنید که به آبله مرغان مبتلا شده یا در معرض ویروس آن قرار گرفته است، سریع به پزشک مراجعه کنید.

آیا باید نوزادان را در مقابل آبله مرغان واکسینه کرد؟

طبق توصیه ی آکادمی پزشکی اطفال ، واکسن واریسلا (آبله مرغان) باید بین 12 تا 15 ماهگی دریافت شود (در صورتی که نوزاد تا آن زمان به این بیماری مبتلا نشده باشد). مرحله ی دوم این واکسن بین 4 تا 6 سالگی دریافت می شود.

زدن این واکسن در کودکان سالم، عوارض جانبی کمی را ایجاد می کند و در 95 درصد موارد از ابتلا به بیماری جدی آبله مرغان جلوگیری می کند. در صورتی که کودک شما واکنش آلرژیک شدیدی به ژلاتین، آنتی بیوتیک نئومایسین یا دوز قبلی واکسن داشته باشد، زدن واکسن توصیه نمی شود.

در نوزادانی که مبتلا به سرطان یا مبتلا به هر بیماری دیگری هستند که بر سیستم ایمنی تاثیر می گذارند، همچنین در نوزادانی که اخیرا تزریق خون انجام داده اند، یا دوز بالایی استروئید خوراکی مصرف کرده اند، باید تزریق واکسن با ارزیابی دقیق پزشک انجام گیرد.