هفته بیستم نوزاد

هفته بیستم نوزاد شروع ماه پنجم زندگی او است.

هفته بیستم رشد نوزاد

نوزاد شما نمی تواند احساسات خود را به روشی که شما ابراز می کنید، ابراز کند. اگرچه او می تواند شادی و ناراحتی خود را به شما نشان دهد، اما توانایی او در اظهار عشق و حس شوخ طبعی در حال رشد است.

با بزرگ تر شدن نوزاد، وقتی که شما اتاق را ترک می کنید او شروع به گریه کردن می کند و وقتی برمی گردید هیجان زده خواهد شد و هرگاه بخواهد او را بغل کنید، دست هایش را بالا می برد و پشتش را بلند می کند.

احتمالا اکنون شوخی های شما را متوجه می شود و وقتی برایش شکلک در می آورید می خندد و سعی می کند شما را بخنداند. سعی کنید با در آوردن شکلک های مختلف به خندان او ادامه دهید.

زندگی شما: رابطه ی جنسی

پس از به دنیا آمدن نوزادتان، یافتن وقت و انرژی برای داشتن رابطه ی جنسی، چالش برانگیز خواهد بود. اکنون یک موجود کوچک در داخل خانه شما وجود دارد که آماده است تا در نامناسب ترین زمان بیدار شده و شروع به گریه کند. اما در نظر داشته باشید که با کمی برنامه ریزی و تلاش، هر کاری ممکن خواهد بود.

عشق ورزی

منظور از عشق ورزی، شروع بلافاصله ی فعالیت جنسی نیست. عشق ورزی با همسرتان می تواند تاثیر بسیار خوبی در روحیه ی هر دوی شما خواهد داشت.

زمان مناسبی پیدا کنید

شما مجبور نیستید هر موقع که نوزادتان می خوابد شما هم بخوابید. هنگامی که نوزاد در طول روز می خوابد و قبل از این که خستگی پایان روز بر شما غلبه کند، فرصت خوبی است تا با همسرتان رابطه ی صمیمانه ای را برقرار کنید.

زمان ملاقات

نیاز نیست برای این قرار ملاقات لباس رسمی بپوشید و بیرون بروید. هنگامی که شما مادر یا پدر می شوید، ماساژ دادن یکدیگر یا دوش گرفتن با هم، در هنگامی که نوزاد خواب است، می تواند در حکم قرار ملاقات باشد.

حس شوخ طبعی خود را حفظ کنید

خودتان را برای اتفاقات غیر معمول آماده کنید، برای مثال اگر به نوزادتان شیر می دهید، ممکن است کمی شیر از سینه ی شما نشت کند. هنگامی که نوزاد شروع به گریه کردن می کند، عجله نکنید و چند دقیقه منتظر بمانید، چرا که ممکن است دوباره به خواب رود.

با این حال حتی اگر نوزادتان دوباره به خواب رود، ممکن است حس و حال شما از بین برود. در این حالت نباید همه چیز را تمام شده فرض کنید. آرام آرام شروع به معاشقه کردن با یکدیگر کنید تا حس و حال شما دوباره باز گردد.

نکاتی در رابطه با سرماخوردگی نوزاد

نوزاد چگونه دچار سرماخوردگی می شود؟

این یک واقعیت است که نوزادان در طول سال اول زندگی خود دچار سرماخوردگی می شوند، چرا که دوری کردن از ویروس های بی شماری که باعث سرما خوردگی می شوند، غیر ممکن است. در واقع، تخمین زده می شود که کودکان در طول سال، هشت بار دچار سرما خوردگی می شوند.

ویروس ها از طریق قطرات موجود در هوا و با لمس اشیای آلوده مانند دستگیره ها و اسباب بازی ها، پخش می شوند. سیستم ایمنی نوزادان به طور کامل رشد نیافته است و آن ها نمی توانند همانند بزرگ سالان با ویروس ها مبارزه کنند.

افزون بر این، نوزادان همیشه انگشت های خود را نزدیک چشم ها و در داخل دهان خود قرار می دهند و همین کار باعث می شود تا ویروس هایی که در دستان نوزاد کمین کرده اند، به راحتی وارد بدن او شوند. در صورتی که نوزاد خود را در مهد کودک می گذارید یا برادر و خواهر بزرگ تری دارد، احتمال تماس او با میکروب های مختلف سرماخوردگی، بیشتر خواهد بود.

علایم متداول سرماخوردگی عبارتند از:

عطسه، چشمان آبکی، بد خلقی، سرفه، آبریزش بینی و تب درجه ی پایین.

این علایم معمولا حدود یک هفته به طول می انجامند.

در هنگام سرماخوردگی چگونه می توان به نوزاد کمک کرد؟

سوراخ های بینی نوزاد را با یک پوآر بینی تمیز کنید و یک مرطوب کننده یا بخور سرد در اتاق او قرار دهید. این کارها کمک می کنند تا مخاط بینی نوزاد رقیق تر شده و خارج شوند و در نتیجه نفس کشیدن برای او راحت تر شود. به یاد داشته باشید که نوزادان دوست دارند به جای دهان، از طریق بینی نفس بکشند، بنابراین بینی گرفته می تواند سبب ناراحتی آنها شود. از آنجایی که به هنگام شیر خوردن، نفس کشیدن برای نوزاد سخت می شود، سعی کنید تا در هر بار شیر دادن، مقدار کمی به او شیر دهید و این کار را زود به زود تکرار کنید.

هیچ گاه به نوزاد خود داروهای ضد سرماخوردگی ندهید. این داروها هیچ کمکی به کودکان زیر شش سال نمی کند و می توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند، از همین رو پزشکان هیچ گاه این داروها را برای نوزادان تجویز نمی کنند. از آنجایی که علت بسیاری از سرماخوردگی ها ویروس است، آنتی بیوتیک ها نیز هیچ کمکی نمی توانند بکنند. بدن نوزاد باید به تنهایی با عفونت مبارزه کند. در صورتی که سرماخوردگی نوزاد شما با تب همراه باشد، ممکن است پزشک استامینوفن تجویز کند.

چه هنگام باید به پزشک مراجعه شود؟

در صورتی که نوزاد شما هر کدام از علایم زیر را داشته باشد، اقدامات ایمنی را انجام داده و به پزشک مراجعه کنید:

تب 38 درجه ی سلسیوس یا بالاتر که به صورت مقعدی اندازه گیری شده باشد. (برای مشاهده انواع تب سنج روی قسمت رنگی کلیک کنید. )

تنفس سخت یا سریع (بیشتر از 60 نفس در یک دقیقه)، سرفه های شدیدتر یا خس خس یا بریده بریده نفس کشیدن.

ترشحات چشمی که ممکن است از علایم التهاب ملتحمه (چشم صورتی) یا عفونت گوش باشد.

کشیدن مداوم گوش، گریه کردن به هنگام مکیدن شیر، یا گریه کردن نامشخص هنگام خوابیدن، که همگی این ها نشان دهنده ی عفونت گوش هستند.

همچنین در صورتی که بعد از پنج تا هفت روز، بیماری نوزاد بدتر شود یا بیش از دو هفته علایم بیماری ادامه یابد، باید به پزشک مراجعه کنید.

برای مشاهده انواع استیکر ماهگرد نوزاد اینجا کلیک کنید.