همه ی بایدها و نبایدها درباره ی مسایل مرتبط با هفته ی نهم نوزاد را در این مطلب بخوانید.
رشد هفته نهم نوزاد
اگر فرزند شما تمام طول شب (به مدت پنج یا شش ساعت) را می خوابد، باید خیلی خوشحال باشید، چرا که شما یکی از معدود والدین خوش شانس هستید. اغلب نوزادان دو ماهه، در طول شب از خواب بیدار می شوند، هر چند بسیاری از آن ها نیز می توانند برای مدت طولانی تری بخوابند و ساعات بیشتری را نیز بیدار بمانند. معمولا خواب نوزادان در این سن، دو تا چهار ساعت طول می کشد و 14 تا 16 ساعت از شبانه روز را می خوابند.
الگوی خواب نوزادان متفاوت است، ممکن است نوزاد شما از آن دسته نوزادانی باشد که شب ها بیدار می مانند یا جزء نوزادانی باشد که صبح ها زود از خواب بیدار می شوند، همچنین ممکن است او برای مدت طولانی تری بخوابد یا مدت زمان خوابیدن او کوتاه باشد. ولی جالب است بدانید که هر الگویی که نوزاد برای خوابیدن داشته باشد، به احتمال زیاد همان الگو را در سنین کودکی نیز دنبال خواهد کرد.
زندگی شما: یافتن مرکزی برای نگهداری از نوزاد
اگرقصد دارید دوباره سر کار بروید یا به هر دلیل دیگری به دنبال مرکزی برای نگهداری از نوزادتان هستید، گزینه های مختلفی برای مراقبت از نوزاد وجود دارند که شما باید در مورد هر کدام از آن ها پرس و جو کرده و بهترین گزینه را انتخاب کنید.
در صورتی که به دنبال مهدکودک برای نگهداری از نوزاد خود هستید، از والدین دیگر نیز مشورت بگیرید، به مهد کودک های مختلفی سر بزنید و سعی کنید در هر کدام از آن ها، ساعاتی را در اوقات مختلف روز سپری کنید، با مربی ها، مدیر و والدین دیگر صحبت کنید تا از خصوصیات آن مهد کودک بیشتر آگاهی بیابید.
به نحوه ی برخورد کارکنان با نوزادتان توجه کنید. در صورتی هم که به دنبال پرستار بچه می گردید، از تجربیات والدین دیگری که قبلا پرستار بچه استخدام کرده بودند، استفاده کنید. بهتر است قبل از استخدام پرستار، ساعاتی را به صورت آزمایشی مراقبت از نوزادتان را به او بسپارید و خودتان را به کارهای دیگری در خانه مشغول کنید تا از عملکرد او اطمینان حاصل کنید.
رفلاکس نوزاد
رفلاکس به حالتی گفته می شود که غذا و اسید، از معده به سمت مری بر می گردند. داشتن کمی رفلاکس طبیعی است و نوزادان ممکن است پس از شیر خوردن، مقدار کمی شیر را بالا بیاورند. تخمین زده می شود که 50 در صد از نوزادان هر روز بالا می آورند. بسیاری از بالا آوردن ها جزئی بوده و نشانه ای از وجود مشکل نیستند. با این حال، اگر نوزاد شما در طول روز حجم زیادی شیر را بالا می آورد یا بیش از چند بار در روز استفراغ می کند، می تواند به علت وجود مشکلی به نام بیماری رفلاکس گاستروازوفاژیال (برگشت غذا و اسید از معده به مری) باشد.
هفته نهم نوزاد
رفلاکس نوزاد ممکن است با کج خلقی بلند مدت و داشتن درد هنگام شیر خوردن، همراه باشد. در موارد شدید، نوزادان حالت تهواع پیدا کرده، عق می زنند، سرفه می کنند یا خوب وزن نمی گیرند. توجه داشته باشید که باید تمام علایم رفلاکس را به پزشک نوزاد خود گزارش دهید.
عامل ایجاد رفلاکس
مشکل اصلی، ضعیف بودن اسفنکتر مری (دریچه ی عضلانی که حلق را به معده وصل می کند) است. اسفنکتر تحتانی مری در بسیاری از نوزادان شل است و به همین دلیل غذا در معده نمی ماند. بلع بیش از حد هوا و تغذیه ی زیاد نیز به ایجاد رفلاکس کمک می کنند.
درمان رفلاکس
در بسیاری از موارد، تا یک سالگی و با تقویت ماهیچه های اسفنکتر، مشکل رفلاکس رفع می شود.
در صورتی که نوزاد از شیر خشک تغذیه می کند، پزشک به منظور رفع رفلاکس، شیر خشک هایپوآلرژنیک یا شیر خشکی بر پایه ی سویا برای نوزاد شما تجویز خواهد کرد. همچنین در این موارد پزشکان توصیه می کنند تا وعده های تغذیه ی نوزاد را بیشتر کرده و در هر وعده، شیر کم تری را به نوزاد بدهید تا از پر شدن معده ی او اجتناب گردد. برخی از مطالعات نشان می دهند که اضافه کردن سرلاک برنج به شیر مادر یا شیر خشک برای غلیظ کردن آن، می تواند به بهبود علایم رفلاکس کمک کند.
قرار دادن نوزاد به صورت نیمه نشسته در هنگام شیر خوردن و پس از آن، به طوری که سر نوزاد حدود 30 درجه بلندی داشته باشد، از بازگشت شیر جلوگیری می کند. حتی آروغ زدن های مکرر نیز می تواند علایم رفلاکس را کاهش دهد. دستمال آروغ گیر می تواند وسیله ی مناسبی برای شما باشد.
بهترین روش ها و راهکارهای آروغ زدن نوزاد را اینجا بخوانید.
پزشک ممکن است داروهای ضد اسید یا داروهای متوقف کننده تولید اسید را برای مصرف روزانه ی نوزادان تجویز کند (اما در نظر داشته باشید که بدون تجویز پزشک نباید هیچ دارویی را به نوزاد خود بدهید). همچنین ممکن است پزشک بخواهد با استفاده از یک پروب pH، بررسی های بیشتری را انجام دهد. در این بررسی، برای اندازه گیری رفلاکس و سطح اسید، پروب pH داخل مری قرار داده می شود.
روش های دیگری که برای بررسی رفلاکس انجام می گیرند عبارتند از: رادیوگرافی دستگاه گوارش با استفاده از اشعه ایکس و آندوسکوپی. در روش آندوسکوپی، برای مشاهده و نمونه برداری از دستگاه گوارش فوقانی، لوله ای را که دارای یک دوربین است در این ناحیه جایگذاری می کنند.
