هفته سی و دوم از زندگی نوزاد، اولین هفته از ماه هشتم نوزاد است.

هفته سی و دوم رشد نوزاد

وقتی نوزادتان شروع به حرکت می کند، به این معنی است که باید خودتان را برای ضربه دیدن ها و زمین خوردن های او آماده کنید. این ها بخش جدایی ناپذیر از دوران کودکی هستند و هرچند ممکن است با هر بار ضربه دیدن یا زمین خوردن او، قلب شما برای چند لحظه از کار بیافتد، اما سعی کنید از تماشای نوزادتان که در حال کاوش محیط اطراف و کشف محدودیت های خود است، لذت ببرید.

وقتی تمایل ذاتی خود را برای محافظت از نوزاد، مهار کنید، به او اجازه خواهید داد تا رشد کند و چیزهای جدیدی را یاد بگیرد. با این حال، باید تمام کارهایی را که جهت ایمن سازی خانه برای نوزادتان لازم است را انجام دهید. یک روش خوب این است که خودتان را هم قد او فرض کنید و مناطق خطرناک احتمالی را بیابید. تلویزیون و تمام مبلمان دیواری که احتمال واژگونی آن ها وجود دارد (مانند قفسه ی کتاب ها، بوفه، کمد لباس و …) را با تسمه های محکمی به دیوار وصل کنید.

شما می توانید انواع مختلف محافظ برای آشپزخانه و خانه را در بخش محافظ کودک مشاهده و خریداری کنید.

هفته سی و دوم نوزاد

زندگی شما: زمان های دو نفری

بسیاری از والدینی که به تازگی صاحب بچه شده اند، اذعان می کنند که مراقبت از نوزاد طاقت فرسا است و باعث می شود تا ناخواسته از شریک زندگی خود دور شده و صمیمیت قبلی را نداشته باشند. بچه دار شدن یک اتفاق بزرگ در زندگی زوج ها به شمار می رود و در صورتی که بار زندگی روزانه بیشتر بر روی یک نفر باشد، آن فرد به سادگی دلسرد خواهد شد.

برای حل این مشکل، اولین قدم تصدیق این احساسات، اول برای خودتان و سپس برای شریک زندگی تان است. به همسر خود این اجازه را بدهید تا بفهمد که دل تان برایش تنگ می شود. وقتی که شما چنین احساسی را دارید، به احتمال زیاد همسرتان نیز این احساس را نسبت به شما دارد و با بیان احساسات خود باعث خواهید شد تا او نیز تسکین یابد.

برنامه ی مشخصی داشته باشید

برای این که وقت بیشتری را در کنار یکدیگر بگذرانید، برنامه ی مشخصی را تنظیم کنید. تعیین کنید که دلتان بیشتر برای چه کارهایی تنگ شده است و آنها را اولویت بندی کنید. کارهای خود را به گونه ای زمان بندی کنید که بتوانید برای رفتن به یک شام دو نفره یا هر برنامه ی خاص دیگری، زمان داشته باشید.

ممکن است گاهی صحبت های دو نفره ی شما فقط روی نوزاد یا کارهایی که باید در خانه انجام دهید، متمرکز شود. برای چنین مواقعی، یک حرف هایی را انتخاب کنید تا با استفاده از آن بتوانید صحبت ها را به سمت خودتان هدایت کنید.

کارهای مراقبت از نوزاد و خانه را بین خود و همسرتان تقسیم بندی کنید. این کار نه تنها بار مسئولیت شما را کاهش خواهد داد، بلکه باعث خواهد شد تا زمان بیشتری را برای گذراندن با همسرتان و انجام کارهای مفرح داشته باشید. همچنین با این روش در می یابید که شما و همسرتان با هم یک تیم هستید.

نکاتی در رابطه با تاخیر تکاملی

تاخیر تکاملی چیست؟

تاخیر تکاملی عبارت است از پیشرفت کندتر از حد معمول، در رسیدن به مراحل رشد مانند نشستن، چهار دست و پا راه رفتن، راه رفتن و صحبت کردن. (در مورد نوزادان نارس، جدول زمانی رشد باید بر اساس سن تطبیق داده شده باشد.) تاخیرهای ظاهری رشد ممکن است نشانگر یک اختلال تکاملی بلند مدت یا دایمی نباشند. در واقع، بیشتر کودکان تاخیر رشدی خود را جبران می کنند.

هر چند نوزادان تمایل دارند تا مهارت ها را به ترتیب مشخصی کسب کنند، اما الگوی تکاملی هر نوزاد منحصر بفرد است. برخی از نوزادان مهارت های حرکتی درشت (مانند نشستن) را زودتر کسب می کنند، در حالی که برخی دیگر مهارت های حرکتی ظریف (مانند برداشتن اشیای کوچک) را زودتر یاد می گیرند. برخی کندتر حرکت می کنند اما مهارت های کلامی را زودتر فرا می گیرند. آنچه که مهم است این است که فرزند شما با گذشت زمان تکامل مهارت های فیزیکی و ذهنی را به صورت هم زمان ادامه دهد.

هفته سی و دوم نوزاد

 

چه عواملی می توانند باعث تاخیر تکاملی نوزادان شوند؟

نوزاد شما ممکن است بر روی مهارت های خاصی تمرکز کرده و آن ها را تمرین کند. با این حال، تاخیرهای کلامی و زبانی (که در این سن ممکن است هنوز آشکار نشده باشند) باید به دقت پیگیری شوند. این تاخیرها می توانند ناشی از عدم ارتباط کافی با بزرگسالان یا وجود مشکل شنوایی باشند. از دلایل دیگر این تاخیرها که کمتر شایع هستند، می توان به اختلالاتی مانند اسپینا بیفیدا و اوتیسم نیز اشاره کرد.

در صورتی که والدین احتمال دهند نوزادشان در تکامل رشدی خود دچار تاخیر شده است، چه کار باید کنند؟

در رابطه با جدول زمانی رسیدن به مهارت های زبانی و تکامل فیزیکی در نوزادان و همچنین علایم هشدار دهنده، اطلاعات کسب کنید. پزشک نوزاد باید به صورت مرتب، رشد، شنوایی و بینایی او را ارزیابی کند.

تمام مشاهداتی را که باعث نگرانی شما می شوند، یادداشت کنید و در رابطه با آن ها با پزشک نوزادتان صحبت کنید. همچنین می توانید با یک پزشک متخصص رشد کودکان نیز مشورت کنید یا به یک آسیب شناس گفتاری مراجعه نمایید. به احساس درونی خود اعتماد کنید. ممکن است نوزاد شما برای تکامل رشد خود فقط نیاز به زمان بیشتری داشته باشد (تاخیر های جدی به ندرت اتفاق می افتند)، اما این نکته را نیز در نظر داشته باشید که توجه به مشکلات احتمالی هم ضرری ندارد.

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

منوی اصلی