پره اکلامپسی چیست

پره اکلامپسی در بارداری

پره اکلامپسی که قبلا با نام توکسیما شناخته می شد، عارضه ای است که در زنان باردار دیده می شود. این بیماری با فشار خون بالا در زنان بارداری که قبلا فشار خون بالا نداشتند، تشخیص داده می شود. سطح پروتئین در ادرار زنانی که مبتلا به پره اکلامپسی می شوند، بالا بوده و همچنین این زنان در نواحی پاها و دست ها دچار ورم می شوند. این بیماری بیشتر در اواخر دوران بارداری به وجود می آید، اما با این حال ممکن است در اوایل بارداری نیز دیده شود.

اگر پره اکلامپسی به موقع تشخیص داده نشود، می تواند منجر به اکلامپسی شود. اکلامپسی یک عارضه ی جدی است که می تواند سلامت شما و جنین را تهدید کند و حتی در موارد نادری منجر به مرگ شود. زنان مبتلا به پره اکلامپسی که دچار تشنج می شوند، در معرض خطر ابتلا به اکلامپسی قرار دارند.

برای پره اکلامپسی تا زمان زایمان، هیچ گونه روش درمانی وجود ندارد و این می تواند برای مادران، احساس ترس را به همراه داشته باشد. علایم و نشانه های پره اکلامپسی می توانند برای مدت زمان 1 تا 6 هفته پس از زایمان نیز باقی بمانند.

کاری که شما می توانید در جهت مراقبت خود انجام دهید، این است که علایم پره اکلامپسی را بشناسید و در طول دوران بارداری، به صورت منظم به پزشک مراجعه کنید. تشخیص زود هنگام پره اکلامپسی، احتمال پیامدهای بلند مدت این بیماری را برای مادر و جنین کاهش می دهد.

علل ابتلا به پره اکلامپسی

دلیل اصلی ابتلا به پره اکلامپسی و اکلامپسی، که در نتیجه ی عملکرد ناقص جفت ایجاد می شوند، ناشناخته است، ولی برخی از محققان معتقدند که ابتلا به این بیماری ها، با تغذیه ی نامناسب یا چربی زیاد بدن مرتبط است. جریان خون ناکافی به سمت رحم و همچنین عوامل ژنتیکی نیز می توانند در ابتلا به پره اکلامپسی و اکلامپسی، نقش داشته باشند.

چه زنانی در معرض ابتلا به پره اکلامپسی قرار دارند؟

ابتلا به پره اکلامپسی اغلب در بارداری های اول، بارداری هایی که مادر در سن نوجوانی است و در بارداری هایی که مادر بالای 40 سال سن دارد، مشاهده می شود. سایر عوامل خطر عبارتند از:

• سابقه ی فشار خون بالا در دوران قبل از بارداری
• سابقه ی ابتلا به پره اکلامپسی
• داشتن مادر یا خواهری که در بارداری های خود سابقه ی ابتلا به پره اکلامپسی را داشته اند.
• سابقه ی چاقی
• بارداری چند قلو
• سابقه ی دیابت، بیماری های کلیوی، لوپوس یا آرتریت روماتوئید

علایم و نشانه های پره اکلامپسی چیست؟

علاوه بر ورم، وجود پروتئین در ادرار و فشار خون بالا، سایر علایم پره اکلامپسی عبارتند از:

• افزایش سریع وزن ناشی از افزایش قابل توجه مایعات بدن
• شکم درد
• سر درد شدید
• تغییر در واکنش ها
• کاهش ادرار یا عدم دفع ادرار
• سرما خوردگی
• استفراغ بیش از حد و حالت تهوع
• تغییر بینایی

در صورت داشتن هر کدام از علایم زیر باید بلافاصله با پزشک خود در میان بگذارید:

• تورم ناگهانی و جدید در صورت، دست ها و چشم ها (داشتن مقداری ورم در پاها و مچ پاها در طول دوران بارداری طبیعی است.)
• فشار خون بالاتر از 130/80
• افزایش ناگهانی وزن در مدت 1 یا 2 روز
• شکم درد به ویژه در سمت راست و بالا
• سر درد شدید
• کاهش دفع ادرار
• تار شدن بینایی، مشاهده ی ذرات شناور یا نورانی

این امکان وجود دارد که با وجود ابتلا به پره اکلامپسی، هیچ کدام از علایم گفته شده را نداشته باشید. به همین دلیل است که مراجعه ی منظم به پزشک متخصص در دوران بارداری و اندازه گیری منظم فشار خون و پروتئین ادرار، اهمیت بسیاری دارد.

عوارض پره اکلامپسی بر مادر و جنین

ابتلا به پره اکلامپسی باعث می شود تا خون کافی به جفت نرسیده و جثه ی نوزاد در هنگام تولد بسیار کوچک باشد. همچنین پره اکلامپسی یکی از علل زایمان زودرس و عوارض ناشی از آن از جمله اختلالات یادگیری، صرع، فلج مغزی، مشکلات شنوایی و بینایی، است.

در مادران باردار، پره اکلامپسی می تواند عوارض نادر اما خطرناکی را به دنبال داشته باشد. از جمله این عوارض عبارتند از:

• سکته ی مغزی
• تشنج
• آب آوردن ریه ها
• نارسایی قلبی
• کوری برگشت پذیر
• خونریزی از کبد
• خونریزی پس از زایمان

پره اکلامپسی همچنین می تواند باعث جدا شدن ناگهانی جفت از رحم شود. به این حالت انقباض جفتی گفته می شود که می تواند منجر به تولد جنین مرده شود.

چگونگی درمان پره اکلامپسی و اکلامپسی

تنها درمان پره اکلامپسی و اکلامپسی، به دنیا آوردن جنین است. پزشک شما بر اساس سن جنین، چگونگی عملکرد جنین در رحم و شدت پره اکلامپسی، زمان زایمان را تعیین خواهد کرد.

معمولا از هفته ی 37 به بعد و در صورتی که جنین به اندازه ی کافی رشد کرده باشد، پزشک با استفاده از القای زایمان یا با انجام عمل سزارین، کودک شما را به دنیا خواهد آورد. این کار باعث می شود تا از وخیم تر شدن پره اکلامپسی جلوگیری شود.

اگر جنین هنوز به اندازه ی کافی رشد نکرده باشد، باید تا زمانی که جنین بتواند به سلامت متولد شود، این بیماری را با کمک پزشک خود درمان کنید. هر چه نزدیک تر به موعد مقرر، زایمان کنید، برای کودک شما بهتر خواهد بود.

در صورت ابتلا به پره اکلامپسی خفیف، هرچند که علایم شدیدی نداشته باشید، پزشک موارد زیر را برای شما تجویز خواهد کرد:

• استراحت مطلق در خانه یا بیمارستان. در این حالت، معمولا به شما توصیه خواهد شد تا به پهلوی چپ دراز بکشید.
• بررسی دقیق با مانیتور ضربان قلب جنین و انجام مکرر سونوگرافی
• مصرف دارو برای کاهش فشار خون
• آزمایش خون و ادرار

همچنین احتمالا پزشک از شما می خواهد تا در بیمارستان بستری شوید تا بتواند نظارت دقیق تری بر روی شما داشته باشد. در بیمارستان موارد زیر برای شما تجویز می شود:

• مصرف دارو برای جلوگیری از تشنج، کاهش فشار خون و جلوگیری از مشکلات احتمالی دیگر
• تزریق استروئیدها برای کمک به رشد سریع تر ریه های جنین

درمان های دیگر عبارتند از:

• تزریق منیزیم به داخل رگ ها برای جلوگیری از تشنج مرتبط با اکلامپسی
• هیدرالازین یا سایر داروهای ضد فشار خون برای کنترل بالا بودن شدید فشار خون
• بررسی میزان مایعات مصرف شده و میزان دفع ادرار

در صورت ابتلا به پره اکلامپسی شدید، ممکن است پزشک مجبور شود جنین را بلافاصله به دنیا آورد، حتی اگر زمان زیادی تا موعد مقرر زایمان باقی مانده باشد. علایم و نشانه های پره اکلامپسی، در عرض 1 تا 6 هفته پس از زایمان، از بین خواهند رفت.