سندرم آلرژی دهانی نوزاد و کودک یکی از انواع حساسیت های غذایی محسوب می شود. در این مطلب درخصوص این مشکل توضیحات کاملی را خدمت شما ارائه می دهیم.
سندرم آلرژی دهانی نوزاد و کودک چیست؟
سندرم آلرژی دهانی، نوعی حساسیت غذایی است که در آن کودکان فقط در لب‌ها، دهان و گلو واکنش نشان می‌دهند. این بیماری در کودکانی که به گرده‌های توس، علف، درمنه یا راگوید آلرژی دارند رخ می‌دهد و در کودکانی که مبتلا به آسم نیز هستند، احتمال بیشتری دارد. بزرگسالان بیشتر از کودکان مستعد ابتلا هستند، اما نوجوانان (۱۰ تا ۱۹ سال) نیز می‌توانند علائم را نشان دهند. افراد می‌توانند در هر مقطعی از زندگی خود، حتی پس از سال‌ها خوردن همان غذا بدون واکنش، به این آلرژی مبتلا شوند.
این حساسیت که به عنوان سندرم گرده-غذا شناخته می‌شود، ناشی از واکنش موجود در گرده و میوه‌ها، سبزیجات یا برخی آجیل‌ها است. سیستم ایمنی گرده و پروتئین‌های مشابه در غذا را تشخیص می‌دهد و واکنش آلرژیک به آن نشان می دهد. افرادی که تحت تأثیر سندرم حساسیت دهانی هستند، اغلب می‌توانند همان میوه‌ها یا سبزیجات را به صورت پخته بدون واکنش نامطلوب مصرف کنند.
دلیل این امر آن است که پروتئین‌ها در طول فرآیند حرارت دادن به اندازه کافی تغییر می‌کنند، بنابراین سیستم ایمنی دیگر پروتئین‌های مشکل‌ساز موجود در غذا را حس نمی‌کند. شروع این بیماری بیشتر در کودکان بزرگتر، نوجوانان و بزرگسالان جوانی که میوه‌ها یا سبزیجات را مصرف می‌کردند و هیچ عوارض جانبی نداشته‌اند، شایع است. معمولاً آلرژی به گرده‌های توس، راگوید یا علف همراه با سندرم آلرژی دهانی است.
اگرچه اکثر افرادی که به گرده آلرژی دارند، هنگام خوردن غذاهای زیر دچار سندرم حساسیت دهانی نمی‌شوند، اما این سندرم معمولاً با این آلرژی زا ها مرتبط است:
* گرده توس: سیب، بادام، هویج، کرفس، گیلاس، فندق، کیوی، هلو، گلابی، آلو
* گرده علف: کرفس، طالبی، پرتقال، هلو، گوجه فرنگی
* گرده راگوید: موز، خیار، طالبی، دانه‌های آفتابگردان، کدو سبز
علائم و نشانه‌های سندرم آلرژی دهانی کودکان چیست؟
علائم معمولاً در دوران نوجوانی شروع می‌شوند و اغلب در بزرگسالی ایجاد می‌شوند. علائم سندرم حساسیت دهانی اغلب در غشاهای مخاطی دهان و گلو رخ می‌دهند. این شامل خارش دهان، خارش گلو یا تورم لب‌ها، دهان، زبان و گلو می‌شود. گاهی خارش گوش‌ها نیز گزارش شده است. علائم معمولاً فراتر از دهان پخش نمی‌شوند. از آنجایی که علائم معمولاً پس از بلعیدن یا خارج کردن میوه یا سبزیجات تازه از دهان به سرعت کاهش می‌یابند، درمان معمولاً ضروری نیست.
تشخیص سندرم آلرژی دهانی با بررسی سابقه بالینی بیمار و در برخی موارد انجام آزمایش‌های پوستی و چالش‌های غذایی خوراکی با میوه یا سبزیجات خام مشخص می‌شود.
درمان اصلی اجتناب از غذاهای محرک است. طبق گزارش ها آلرژی‌های غذایی در حدود یک سوم از برخی بیماران بزرگسال پس از محدودیت کامل غذاهای محرک به مدت ۲ سال از بین رفته است. با این حال، نظر عمومی این است که محدودیت غذایی نمی‌تواند درمانی برای ریشه‌کن کردن بنیادین باشد. گرم کردن غذاهای محرک قبل از خوردن آن‌ها می‌تواند راه حل دیگری باشد، زیرا بیشتر میوه‌ها و سبزیجاتی که باعث حساسیت می‌شوند در برابر گرما آسیب‌پذیر هستند، که آلرژی را کاهش می‌دهد.
واکنش‌های متفاوت بر اساس آلرژی‌های مختلف
برخی افراد علائم را فقط با یک غذا و برخی دیگر با میوه‌ها و سبزیجات مختلف گزارش می‌کنند. برخی افراد گزارش می‌دهند که فقط برخی از انواع میوه باعث علائم می‌شوند، مانند انواع خاصی از سیب.
همچنین افراد بر اساس نوع آلرژی‌های فصلی که تحت تأثیر قرار می‌گیرند، به غذاهای مختلف واکنش نشان می‌دهند. به عنوان مثال، اگر به گرده درخت توس، یک آلرژی زای اصلی هوازی که مسئول علائم در فصل بهار است، آلرژی داشته باشید، ممکن است واکنش‌هایی نیز به میوه هسته‌دار یا هویج داشته باشید. حتی بادام زمینی، بادام و فندق ممکن است در افرادی که به گرده توس آلرژی دارند، باعث خارش دهان شوند.
اگر خارش دهان با آجیل‌ها مشاهده شد، باید به یک متخصص آلرژی/ایمونولوژی مراجعه کنید، زیرا علائم خفیف دهان ممکن است واکنش آلرژیک جدی‌تری به آجیل‌ها را نشان دهند. افرادی که به علف‌ها آلرژی دارند ممکن است به هلو، کرفس، گوجه فرنگی، طالبی (کانتالپ، هندوانه و عسل)، و پرتقال واکنش نشان دهند. کسانی که به راگوید واکنش نشان می‌دهند ممکن است هنگام خوردن غذاهایی مانند موز، خیار، طالبی و کدو سبز علائم داشته باشند.
مدیریت علائم در بیماری سندرم آلرژی دهانی
اگر علائم این سندرم را دارید، از خوردن غذاهای خام، به ویژه در طول فصل آلرژی، خودداری کنید، زیرا در بسیاری از بیماران، حساسیت در طول فصل گرده پراکنی گرده مورد نظر بدتر می‌شود. علاوه بر پختن یا قرار دادن غذا در مایکروویو، که دمای بالا پروتئین‌های مسئول را تجزیه می‌کند. خوردن غذای کنسرو شده نیز می‌تواند واکنش را محدود کند. همچنین، پوست کندن میوه ها قبل از خوردن می‌تواند مفید باشد، زیرا پروتئین آزاردهنده اغلب در پوست متمرکز است.
به طور خلاصه اگر موارد زیر را تجربه کردید، باید با پزشک خود مشورت کنید:
* علائم حساسیت باعث ناراحتی قابل توجه گلو می‌شود.
* علائم شما به تدریج بدتر می‌شوند.
* علائم شما ناشی از میوه‌ها و سبزیجات پخته است.
* علائم شما ناشی از آجیل‌ها است.
* پس از خوردن میوه‌ها یا سبزیجات خام، واکنش‌های سیستمیک مانند کهیر، استفراغ یا مشکل تنفس در شما ایجاد می‌شود.
سندرم آلرژی دهانی چقدر شایع است؟
در حالی که دقیقاً نمی‌دانیم چند نفر مبتلا به سندرم آلرژی دهانی هستند، این شایع‌ترین آلرژی غذایی در بزرگسالان است. تحقیقات تخمین می‌زنند بین ۴۷ تا ۷۰ درصد از افرادی که به گرده آلرژی دارند.
افرادی که آلرژی دارند، عمر طولانی‌تر دارند و سرطان کمتری نسبت به کسانی که آلرژی ندارند، تجربه می‌کنند. در جامعه مدرن بدون قرار گرفتن در معرض انگل‌ها، این سیستم آنتی‌بادی ممکن است به پروتئین‌های بی‌خطر هوایی که ممکن است برخی از کدهای ژنتیکی انگل‌ها را داشته باشند، حمله کند؛ یک تصادف طبیعت.
آیا آلرژی‌ها نشانه ضعف سیستم ایمنی هستند؟
سیستم ایمنی و آلرژی‌ها بسیار به هم مرتبط هستند.
آلرژی‌ها به‌طور کلی نشان می‌دهند که سیستم ایمنی در نوعی حالت بیش‌فعالی است، و به مجموعه‌ای از چیزهایی که در واقع هیچ آسیبی به بدن وارد نمی‌کنند، واکنش نشان می‌دهد. کمی پرز حیوانات، مثلاً، هیچ تهدیدی برای بدن ایجاد نمی‌کند؛ اما در مبتلایان به آلرژی، سیستم ایمنی اساساً معتقد است که اینطور است.
در پاسخ به آلرژی زاها، سیستم ایمنی می‌تواند روندهایی مانند التهاب را تحریک کند، که منجر به علائم شایعی مانند خارش پوست یا تحریک چشم‌ها می‌شود. همچنین، متأسفانه، اگر سیستم ایمنی در بهترین حالت خود کار نکند، ممکن است بیشتر مستعد واکنش به آلرژی زاهایی مانند پرز شود و علائم ممکن است پایدارتر شوند.
چرا آلرژی‌ها با افزایش سن بدتر می‌شوند؟
پاسخ به عوامل متعددی بستگی دارد.
در اینجا برخی از عواملی که شدت علائم را تحت تأثیر قرار می‌دهند، آورده شده است:
تغییرات در سیستم ایمنی: با افزایش سن، سیستم ایمنی ما شروع به ضعیف شدن می‌کند. این می‌تواند مبارزه بدن با آلرژی‌ها را دشوارتر کند. این بدان معنی است که بزرگسالان مسن‌تر بیشتر احتمال دارد به مواد روزمره مانند گرده و گرد و غبار واکنش آلرژیک نشان دهند.
از دست دادن سلول‌های محافظ: افزایش سن منجر به تولید کمتر سلول‌های محافظ طبیعی مانند سلول‌های T و B توسط بدن می‌شود. از دست دادن این سلول‌ها ما را در برابر مواد آلرژی‌زا آسیب‌پذیرتر می‌کند.
قرار گرفتن در معرض آلرژنی زاها: تغییرات سبک زندگی یا محیطی می‌تواند قرار گرفتن ما در معرض آلرژن‌ها را افزایش دهد. بزرگسالان مسن‌تر ممکن است به دلیل افزایش زمان صرف شده در فضای باز، در محیط‌های گرد و غبار یا کپک‌زده، یا به دلیل قرار گرفتن در معرض حیوانات خانگی یا سایر حیوانات، بیشتر در معرض مواد روزمره مانند گرده و گرد و غبار قرار بگیرند.
بیماری‌های مزمن: وجود بیماری‌های مزمن مانند آسم و دیابت می‌تواند پاسخ بدن به آلرژن‌ها را پیچیده کند. این می‌تواند خطر ابتلا به آلرژی‌های جدید یا بدتر شدن آلرژی‌های موجود را افزایش دهد.
استراتژی‌های مدیریت آلرژی
اگر به آلرژی مبتلا هستید، مهم است که تا حد ممکن علائم خود را مدیریت کنید. برخی از مفیدترین کارها عبارتند از:
تمیز نگه داشتن خانه: یک خانه تمیز یکی از بهترین راه‌ها برای مدیریت آلرژی‌ها است. این می‌تواند به حذف هرگونه آلرژی زای بالقوه از محیط کمک کند و همچنین می‌تواند به کاهش میزان گرده در دسترس بدن کمک کند.
* آزمایش آلرژی: آزمایش آلرژی می‌تواند به شناسایی آلرژی‌های خاصی که برای شما مشکل ایجاد می‌کنند کمک کند. این می‌تواند با شناسایی علل خاص آلرژی‌های شما، به بهبود سلامت کلی شما کمک کند. آزمایش‌های خاصی مانند آزمایش عملکرد ریه می‌توانند در تشخیص آلرژی‌های تنفسی مانند آسم بسیار مفید باشند.
سالم غذا خوردن: داشتن یک رژیم غذایی متعادل و مغذی می‌تواند به طور قابل توجهی در مدیریت آلرژی‌ها کمک کند. برخی از غذاها دارای خواص ضد التهابی هستند و می‌توانند به تقویت سیستم ایمنی کمک کنند، و بدن را قادرتر به مقابله با آلرژن‌ها می‌کنند.
یک رژیم غذایی غنی از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین بدون چربی، ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری را برای کاهش بالقوه علائم آلرژی فراهم می‌کند.
علاوه بر این، هیدراته ماندن و اجتناب از آلرژی زا‌های غذایی شناخته شده بسیار مهم است.
مترجم: فتانه اسمعیلی
منبع: www.columbiadoctors.org
