خوردن خیار برای نوزاد

خوردن خیار برای نوزاد به عنوان یک میوه ی خنک و آبدار مفید است. خیار یک میوه ی دوست داشتنی نه فقط برای نوزاد، بلکه کودکان و حتی بزرگسالان است. در مطلب خوردن خیار برای نوزاد همه ی آنچه باید برای شروع خوردن این میوه و دادن آن به نوزاد بدانید، به شما توضیح می دهیم.

خوردن خیار برای نوزاد از چه سنی مجاز است؟

با شروع غذای کمکی که به طور معمول از حدود 6 ماهگی آغاز می شود، می توان خیار را در برنامه غذایی نوزاد قرار داد.

تاریخچه و موارد استفاده از خیار

خیار بومی آسیای جنوب شرقی است و امروزه در سراسر جهان هر جا که هوا آفتابی و گرم باشد رشد می کند.

آیا خوردن خیار برای نوزاد خطر خفگی دارد؟

بله. خیار خام سفت و لغزنده است هنگام جویدن اغلب به شکل مخروطی بریده می شود، ویژگی که خطر خفگی را افزایش می دهد. برای کاهش خطر، خیار را به روشی متناسب با سن نوزاد خرد و سرو کنید که در قسمت روش خوردن خیار برای نوزاد، توضیح داده شده است.

آیا خوردن خیار برای نوزاد مفید است؟

بله. خیار حاوی مقداری فیبر و ویتامین های C و K است، مواد مغذی که به آب بدن، هضم، بهبود زخم و لخته شدن خون کمک می کند. آن ها همچنین حاوی مقداری کلسیم، آهن و فولات است که به تقویت استخوان، گلبول قرمز، سیستم عصبی و سلامت سیستم ایمنی کمک می کنند. خیار همچنین حاوی آنتی اکسیدان هایی است که می تواند به کاهش التهاب و استرس در بدن کمک کند.

آیا خوردن خیار برای نوزاد آلرژی ایجاد می کند؟

خیر. آلرژی به خیار نادر است، اگرچه، ممکن است افراد مبتلا به سندرم آلرژی خوراکی که به راگوسیا حساسیت دارند به خیار حساس باشند. سندرم آلرژی دهان معمولاً منجر به خارش یا سوزش کوتاه مدت در دهان می شود و بعید است که منجر به واکنش خطرناکی شود. اگر برای اولين بار است که به نوزاد خود خیار می دهيد، بهتر است از مقادير کم شروع کرده و در صورت نداشتن علايم حساسيت، مقدار آن را به تدریج افزايش دهيد.

چه زمانی نوزاد می تواند خیار شور بخورد؟

نوزادان می توانند به محض اینکه از نظر رشدی برای خوردن مواد جامد آماده شدند، معمولاً در حدود 6 ماهگی، خیارشور بخورند. دقت داشته باشید منظور از خیارشور، محصولی است که در خانه تولید شده باشد یا اینکه از سلامت آن مطلع باشید.

برخی از خیارشورهای آماده دارای مقادیر بالای فلفل، ادویه های آلرژی زا یا مواد نگهدارنده هستند. همچنین خیار شورهای باز غیر بهداشتی می تواند منجر به بیماری نوزاد شود.

روش خوردن و سن مناسب خوردن خیار برای نوزاد

۶ تا ۸ ماهگی: ابتدا خیار با پوست را از وسط نصف کنید، سپس نصف خیار را از طول ببرید و در اختیار نوزاد قرار دهید. این شکل قایقی خیار برای اینکه نوزاد آن را به تنهایی دست بگیرد و بخورد مناسب است و باعث ایجاد مهارت و آگاهی از نحوه عملکرد دهان می شود. وجود پوست خیار به کاهش خطر خفگی کمک می کند زیرا لغزندگی خیار با پوست کمتر است و نگه داشتن آن برای نوزاد آسان تر می شود و گاز گرفتن تکه های آن دشوارتر می شود.

از طرف دیگر، خیار رنده شده را با غذاهایی مانند ماست مخلوط و سرو کنید، یا مستطیل های پهن و بلند (برش های نازک) خیار بزرگ را با پوست ارائه دهید. برش ها باید به قدری ضخیم باشند که وقتی نوزاد آنها را در دست می گیرد، تا نشوند. اگر او می تواند یک قطعه بزرگ را گاز بگیرد، آرام باشید و اجازه دهید تا انجام دهد. در صورت لزوم، نوزاد ممکن است تکه را تف کند، دهانش را ببندد یا سرفه کند که همه در این مرحله کاملا طبیعی هستند.

نگران دانه ها هستید؟ دانه های خیار خطر خفگی ندارند و از آنجایی که با گوشت خیار مخلوط می شوند، خطر آسپیراسیون یا خفگی کمی وجود دارد.

روش خوردن خیار برای نوزاد

۹ تا ۱۲ ماهگی: می توانید نصف تا یک چهارم حلقه های بریده شده خیار را با پوست به نوزاد بدهید. همچنین می‌توانید خیار رنده شده یا یک خیار بزرگ را که از طول به دو نیم شده، با پوست به او بدهید.

حلقه های خیار را به قدری ضخیم ببرید که تا نشوند، این کار نوزاد را تشویق می کند تا گاز بگیرد و او را ازاینکه کل تکه خیار را در دهانش بگذارد منصرف می کند. اگر نوزاد تمام برش را در دهان خود گذاشت، یک دقیقه به او فرصت دهید تا با تلاش کند و سپس، در صورت نیاز، تف کردن را به نوزاد آموزش دهید .

۱۲ تا ۱۸ ماهگی: خیار را به صورت دایره های نازک، نیمه نازک و برش های مستطیلی نازک با پوست یا بدون پوست سرو کنید. در این سن از سرو تکه های خیلی کوچک یا برش های عمودی خیار (که می توانند تکه تکه شوند) خودداری کنید، زیرا این شکل ها خطر خفگی را افزایش می دهند.

بالای ۱۸ ماهگی: انواع برش‌ها، چه با پوست و چه بدون پوست برای این سن مناسب است. اگر کودک نوپا تجربه گاز گرفتن و پاره کردن را داشته است، می توانید خیارهای کامل را با انتهای گرد بریده شده یا تکه های عمودی بلند بریده شده از خیار ارائه دهید. قطع کردن انتهای مخروطی برش های عمودی (که از نظر اندازه به مجرای تنفسی کودک نزدیکتر است) می تواند خطر خفگی را کاهش دهد.

با الگوبرداری از روش انجام این کار، به کودک آموزش دهید که لقمه‌های کوچک بخورد؛ وقتی توجه او را جلب کردید، به آرامی گاز بگیرید و با دندان‌هایتان به شکلی اغراق آمیز بجوید تا کودک بتواند تماشا کند و یاد بگیرد. اطمینان حاصل کنید که از یک محیط غذایی ایمن استفاده می کنید و اگر کودک حواسش پرت شد یا برای آموزش نمی نشیند به فعالیت پایان دهید. در این سن از سرو مکعب ها یا تکه های خیار به اندازه لقمه خودداری کنید، زیرا این شکل نیاز به قابلیت آسیاب کردن قابل توجهی دارد. قطعات صاف تر همچنان خطر خفگی کمتری دارند.

دقت داشته باشید که مطلب خوردن خیار برای نوزاد ، یک نسخه کلی است و شما باید هنگام آماده کردن غذای کودک، توانایی های فردی و میزان رشد مهارت های حرکتی درشت و ظریف و دهانی او را هم در نظر بگیرید. مطالب بیان شده را هرگز نباید جایگزین توصیه های تخصصی پزشکی کنید.

 

سن مجاز خوردن خیار برای نوزاد: بالای 6 ماه * حساسیت زا بودن: خیر

 

ترجمه: فاطمه صادقی

منبع: solidstarts.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

منوی اصلی