انواع کورتاژ برای سقط جنین

سقط جنین یک عارضه ای است که موجب از دست رفتن جنین می شود. در این مطلب درباره ی نشانه ها و علائم سقط جنین به شما توضیحاتی می دهیم.

علائم سقط جنین

اگر در طول دوران بارداری متوجه علایم غیر طبیعی مانند خونریزی یا درد شکمی شوید، باید سریع با پزشک تماس بگیرید. پزشک شما را معاینه خواهد کرد تا ببیند که خونریزی از دهانه رحم است یا خیر و رحم شما را نیز بررسی خواهد کرد. همچنین، پزشک آزمایش خون را برای شما تجویز خواهد کرد تا هورمون بارداری hCG را بررسی کند و شما باید این آزمایش را دو یا سه روز تکرار کنید تا ببینید سطح هورمون طبق روال عادی افزایش می یابد یا خیر.

اگر خونریزی و درد شکم داشته باشید و پزشک احتمال بارداری خارج از رحمی را بدهد، باید بلافاصله سونوگرافی انجام دهید. اگر در سونوگرافی، وجود هیچ مشکلی مشاهده نشود، اما همچنان دچار لکه بینی باشید، در حدود هفته ی 7 بارداری باید سونوگرافی دیگری انجام دهید.

اگر در حدود هفته ی 7 بارداری، سونوگرافر یک رویان با ضربان قلب عادی را مشاهده کند، شما یک جنین زنده را باردار هستید و احتمال سقط جنین بسیار پایین است، اما در صورت ادامه لکه بینی باید سونوگرافی دیگری را انجام دهید. اگر سونوگرافر تشخیص دهد که اندازه ی رویان مناسب است اما ضربان قلب ندارد، به این معنی است که رویان زنده نمانده است.

اگر ساک حاملگی یا رویان، کوچک تر از حد انتظار باشد، عدم وجود ضربان قلب، ممکن است به این دلیل باشد که سن بارداری شما کم تر از چیزی است که فکر می کنید. برای تشخیص نهایی توسط پزشک، نیاز به تکرار سونوگرافی در عرض یک یا دو هفته ی دیگر و انجام برخی آزمایش های خون دارید.

 

سرکلاژ چیست؟

اگر در سه ماهه دوم بارداری، با انجام سونوگرافی متوجه شوید که دهانه ی رحم کوتاه یا باز است، احتمالا پزشک شما تصمیم به انجام عمل سرکلاژ خواهد گرفت. در عمل سرکلاژ، دهانه ی رحم دوخته می شود تا از سقط جنین یا زایمان زودرس پیشگیری شود. (این در صورتی است که وضعیت جنین در سونوگرافی طبیعی دیده شده و شما هیچ علامتی از عفونت داخل رحمی نداشته باشید.) عمل سرکلاژ بی خطر نیست و در مورد انجام این عمل باید با دقت بیشتری تصمیم گیری شود.

اگر علائم سقط جنین در شما وجود داشته باشد، پزشک یا ماما، استراحت مطلق را برای شما تجویز می کنند تا شانس سقط جنین کم تر شود، اما در واقع هیچ شواهد علمی برای اینکه استراحت مطلق می تواند خطر سقط جنین را کاهش دهد، وجود ندارد.

همچنین ممکن است پزشک یا ماما به شما توصیه کنند تا از داشتن رابطه ی جنسی خودداری کنید. اگرچه داشتن رابطه ی جنسی، سبب سقط جنین نمی شود، اما در صورت داشتن علائم سقط جنین، بهتر است از داشتن رابطه خودداری کنید.

ممکن است به مدت چند هفته شکم درد و خونریزی خفیف داشته باشید. می توانید در طول این مدت از پدهای بهداشتی استفاده کنید اما هرگز از تامپون استفاده نکنید، همچنین می توانید برای تسکین درد خود استامینوفن مصرف کنید.

اگر جنین سقط شده باشد، خونریزی و شکم درد شما بیشتر شده و اندکی پس از آن، محصولات حاملگی یعنی جفت، بافت رویان یا جنین که به رنگ خاکستری هستند و ممکن است دارای لخته های خونی نیز باشند، دفع خواهند شد.

در صورت امکان، بافت های مربوط به حاملگی را در یک ظرف تمیز نگهداری کنید. ممکن است پزشک شما بخواهد این بافت ها را برای پی بردن به علت سقط، مورد آزمایش قرار دهد. معمولا پس از سقط نیاز است تا پزشک شما را معاینه کند، بنابراین پزشک خود را از اتفاقات رخ داده مطلع سازید.

اگر بافت های مربوط به حاملگی دفع نشوند، چه اتفاقی می افتد؟

اگر بافت های مربوط به حاملگی خود به خود دفع نشوند، روش های مختلفی برای درمان آن وجود دارد. بهتر است در مورد مزایا و معایب هر کدام از این روش ها با پزشک خود صحبت کنید.

در صورتی که مشکلی برای سلامتی شما وجود نداشته باشد، بهتر است منتظر بمانید تا این بافت ها خود به خود دفع شوند. (در بیش از نیمی از زنان، در عرض یک هفته پس از اینکه متوجه زنده نماندن جنین می شوند، جنین خود به خود سقط می شود) یا ممکن است قبل از انجام روش های درمانی، تصمیم بگیرید تا مدتی را نیز صبر کنید و ببینید که چه اتفاقی می افتد.

 

در برخی موارد برای سرعت بخشیدن به فرآیند دفع بافت ها، می توان از دارو استفاده کرد، هر چند که استفاده از دارو ممکن است عوارض جانبی همچون تهوع، استفراغ و اسهال داشته باشد. اگر مدتی را صبر کنید یا از دارو برای سرعت بخشیدن به فرایند دفع بافت ها استفاده کنید، این شانس وجود دارد که بدون نیاز به عمل جراحی، سقط جنین را انجام دهید.

از طرفی دیگر، اگر منتظر ماندن برای دفع خود به خودی بافت، برا شما از نظر روحی یا فیزیکی دردآور باشد، ممکن است تصمیم به انجام کورتاژ ساکشنی یا دیلاسیون و کورتاژ (D&C) بگیرید.

در صورتی که مشکلاتی مانند خونریزی شدید یا علایمی از عفونت داشته باشید، باید بلافاصله بافت های مربوط به حاملگی برداشته شوند. اگر دو یا سه بار به صورت متوالی سقط جنین داشته باشید، پزشک یا ماما ممکن است یکی از روش های درمانی را برای برداشتن بافت های مربوط به حاملگی توصیه کند تا بتوان این بافت ها را برای بررسی علت های ژنتیکی مورد بررسی قرار داد.

کورتاژ ساکشنی و دیلاتاسیون و کورتاژ

این روش های درمانی به شرطی که عوارضی برای شما نداشته باشند، نیاز به بستری شدن در بیمارستان ندارند. همانند دیگر عمل های جراحی نیاز است تا از شب قبل از عمل هیچ گونه مواد غذایی و نوشیدنی مصرف نکرده و با معده خالی عمل شوید.

بیشتر متخصصین زنان و زایمان ترجیح می دهند تا از کورتاژ ساکشنی (یا آسپیراسیون خلاء) استفاده کنند، چرا که انجام آن سریع تر بوده و ایمن تر از دیلاتاسیون و کورتاژ سنتی است، اما برخی از آن ها نیز از ترکیب این دو روش استفاده می کنند.

در هر دو روش، پزشک یک اسپکولوم را به داخل واژن وارد کرده و با یک محلول ضد عفونی کننده، دهانه ی رحم و واژن را تمیز می کند، سپس با استفاده از یک میله ی فلزی باریک، دهانه ی رحم را باز می کند (مگر اینکه در حال حاضر، دهانه ی رحم به واسطه ی دفع برخی از بافت های مربوط به حاملگی، باز باشد). در برخی موارد، با استفاده از بی حس کننده موضعی و داخل وریدی، دهانه ی رحم را بی حس می کنند.

در کورتاژ ساکشنی، پزشک یک لوله پلاستیکی توخالی را به داخل دهانه رحم وارد می کند و بافت های مربوط به حاملگی را با مکش از داخل رحم خارج می سازد. در روش دیلاتاسیون و کورتاژ، پزشک از یک وسیله ی قاشق مانندی به نام کوریت استفاده می کند تا به آرامی بافت های مربوط به حاملگی را از دیواره های رحم بخراشد. تمام این کارها حدود 15 تا 20 دقیقه طول می کشد، هرچند برداشتن بافت ها، به تنهایی کم تر از ده دقیقه به طول می انجامد.

در نهایت، اگر Rh خون شما منفی بوده و Rh خون همسرتان مثبت باشد، آمپول ایمونوگلوبین Rh (آمپول رگام) برای شما تزریق خواهد شد.